Paasgroet Classispredikant Groningen-Drenthe

PKN Lutjegast

Hij heet Teade en woont bij mij in het dorp. Hij is bijna elf jaar. We komen elkaar regelmatig tegen. Hij op de fiets, ik op de fiets en hij groet me vriendelijk: 'Dag dominee!'. Toen hij een jaar of zes was is hij hier komen wonen. Zijn vader is Hollands, zijn moeder Oost-Europees.

Laatst kwamen we elkaar tegen op een verjaardagsfeestje van gezamenlijke kennissen. Teade is nieuwsgierig, in de goede zin van het woord. Hij komt tijdens zo'n feestje graag naast me zitten en vraagt: 'Waarom draag je een witte 'lange jurk' in de kerk? Waarom hebben de stola's over je toga steeds een andere kleur? 'Heeft Jezus echt geleefd?', Welk verhaal uit de bijbel vind jij het mooist?' en 'Waarom vind je geloven zo leuk?'. Heerlijke en eerlijke vragen. Waren we allemaal maar zoals kinderen!

In de week voor Pasen zijn er 's avonds in mijn dorp drie kerkdiensten. van de drie begint de dienst op zaterdagavond in het donker. Best bijzonder, in ieder geval anders dan anders. De meeste kerkdiensten zijn immers op zondagochtend in het volle licht. Dat anders dan anders maakt nieuwsgierig naar het waarom en ik dacht aan Teade.

Ik vroeg hem, om aan het begin van die kerkdienst aan mij vragen te stellen: 'Waarom is deze nacht zo anders dan alle andere nachten? Alle nachten slapen we, maar nu zijn we wakker'. Ik antwoordde hem dat dit de nacht is waarin het lege graf werd gevonden en dat we vieren dat Jezus de macht van de dood heeft overwonnen. Zo gingen we verder. Hij vroeg, ik antwoordde. Een mooi samenspel in een verder stille, donkere kerk.

Nadat het paasverhaal had geklonken week dit donker uiteen. Werden er kaarsen aangestoken, klink er hemelse muziek, werden er witte bloemen en witte kleden binnengebracht en zo werden we omstraald door een blinkend licht. Teade keek zijn ogen uit. Hij straalde, zoals de kaarsen straalden. Het Goddelijk Licht verlichtte hem. Hij was vol verwondering en voelde haarfijn aan dat hier iets bijzonders had plaatsgevonden. Teade had even geen vragen meer en het was alsof hij de opgestane Heer had ontmoet.

Na afloop van de dienst zei hij eigenwijs: 'Ik heb genoten, dominee!'.

De volgende dag, op paasmorgen, was Teade er weer. Hij bracht me een stuk cake. Traditioneel paasgebak door zijn moeder gemaakt. Het heeft me heerlijk gesmaakt. 'Ik heb genoten!'.

Zondag is het Pasen, het feest van de opgestane Heer. Moge ook u en jullie de levende Christus ontmoeten. 

Ik wens u, mede namens het Breed Moderamen van onze classis, een gezegend Paasfeest.

Ds. Ellen Peersmann
Classispredikant

Lees verder

Nieuwsbrief classispredikant - Pasen 2024

PKN Lutjegast

Meditatie bij Pasen: Kijken met andere ogen
Matteüs 28:7 'Hij is opgestaan uit de dood en dit moeten jullie weten; Hij gaat jullie voor naar Galilea, daar zul je Hem zien'

Met Pasen gaat het om dat andere kijken. De bijbelschrijvers gebruiken niet voor niets zo vaak het woordje 'zien' in hun verhalen. Lees de meditatie van ds. Ellen Peersmann.

Uit de classis: de scriba stelt zich voor
"Ik ben Leny de Zeeuw, woonachtig in Diever en ouderling met bijzondere opdracht, namelijk scriba van de Classis Groningen-Drenthe. Dat betekent veel post." Lees meer.

Het beleidsplan... en dan?
Wat is de bedoeling van die regionale 'steunpunten'?
Het beleidsplan is goedgekeurd, maar daarom nog geen gelopen race. In de nieuwsbrieven leest u over wat er nu gaat gebeuren en wat er al is gedaan. Lees meer.

Op weg naar duurzaam-gemeente zijn: het classisteam
Om de toekomstbestendige ondersteuning van gemeenten zo goed mogelijk en voor langere tijd te waarborgen, is het classisteam opgericht. Een van de eerste in Nederland. Lees meer.

De classispredikant op bezoek
"In overleg met het classisteam heb ik een gesprek gehad met de gemeenten Eelde-Paterswolde, Roden-Roderwolde, Peize, De Edenhof-Een en Noordladen-Glimmen. Evelien Vrolijk, lid classisteam, was mee. Het was een bemoedigende avond waarin de ontmoeting centraal stond. Ik kijk uit naar de tweede avond!" Lees over de werkzaamheden van de classispredikant.

De Classis Dichterbij: op bezoek bij PG Emmen
Op 7 maart hadden we een classisvergadering en waren we te gast bij de PG Emmen. Drie kerkelijk werkers in de werkgemeenschap Emmen vertelden enthouisast ove rhun werk met jongeren én ouderen. De volgende classivergadering is op 16 april en dan zijn we te gast bij de gemeenten in de ring Westerkwartier, Groningen. Van harte welkom. Lees meer. 

Beroepen en meer
Beroepen, verbonden en overleden: de mutaties van februari en maart. Lees meer. 

Nieuws van de landelijke kerk
Nieuw jaarthema 2024-2025: Als nieuw! Lees meer. 

De volgende keer
De volgende nieuwsbrief komt in week 20 uit. Daarin zal een lid van het Breed Moderamen van classis zich voorstellen en wordt u op de hoogte gehouden over enthousiaste gemeente die samen duurzaam gemeente willen zijn. 


Lees verder

Nieuwsbrief classispredikant - november 2023

PKN Lutjegast

IN HET BEGIN SCHIEP GOD DE HEMEL EN DE AARDE
EN GOD ZAG ALLES WAT HIJ HAD GEMAAKT: HET WAS ZEER GOED
Gen. 1: 1 en 31

‘Roodeschool (Dorp in Noord-Groningen vlak bij de dijk) is het begin van de wereld en niet het einde’, zo vertelde de voorzitter van de kerkenraad mij helder en duidelijk. En ik geloof hem.

Het zogeheten Scheppingsverhaal gaat ook over begin en dan wat mij betreft vooral over een nieuw begin, met geestkracht. Dat Scheppingsverhaal is voor mij een verhaal over mensen verbonden met God, over mensen verbonden met elkaar, over mensen verbonden met alles om hen heen. Verbinden en zo tot leven komen vanuit een besef van samen-werken en samen-zijn is scheppen en geschapen worden. Scheppen is een gebeuren dat ook vandaag plaatsvindt en heel de geschiedenis door is gebeurd, met en in en door mensen verbonden met wie wij God noemen en steeds als een nieuw begin. Soms krijg ik het gevoel dat we dat besef van samen kwijt zijn geraakt. Ook in de kerk en dat geldt binnen de gemeente net zo goed als tussen gemeenten gaat het net als in de samenleving steeds individueler toe en zijn particuliere belangen bepalend voor de koers die wordt gevaren. Het visioen van vrede en liefde, het werken vanuit je verbonden weten en daarmee trouw zijn aan elkaar, aan het geheel waarin wij mogen leven en aan God lijkt ver weg. Of misschien kost het ons moeite om er woorden voor te vinden. En zo blokkeert een nieuw begin.

Mijn roeping komt op vanuit een besef dat we door alles heen aan elkaar zijn gegeven en dat geldt in de eerste plaats vanuit mijn werk als classispredikant voor de leden van de gemeente: we hebben elkaar niet uitgekozen en uitgezocht, maar zijn aan elkaar gegeven om elkaar te bemoedigen, troost te bieden en samen te doen wat gedaan kan worden. Zichtbaar zijn als gemeenschap die verantwoordelijkheid neemt is belangrijk, maar meer nog om duidelijk te maken dat we geroepen worden, wat mij betreft in en door mensen, in en door de gebeurtenissen om ons heen. Er wordt van ons gevraagd, we worden opgeroepen en aangesproken om antwoord te geven aan wat er nodig is en wat er plaatsvindt. Scheppen. Verbinden. Trouw zijn. Instaan voor elkaar. Niet omdat we vrienden zijn, maar omdat we beelddrager Gods zijn en ertoe worden geroepen.

Ik hoop op het gesprek over wat schepping in het leven van alledag betekent: wat we ervaren wanneer we die verbinding benoemen en uitwerken. Ik hoop op ruimte voor de diversiteit die dat zal laten zien en die er voluit mag zijn. Ik hoop dat we de liefde die we ontvangen en de trouw die van Godswege in onze wereld aanwezig is kunnen benutten. Want weet wel: God zag alles wat Hij gemaakt had en het was zeer goed, dat geloof ik.

Samenwerken
In het beleidsplan van de classis Groningen-Drenthe zijn in mijn beleving twee onderwerpen die op voorhand de aandacht vragen. Het gesprek over kerk-zijn, over de vraag wat geloven voor ons betekent en wat het maakt dat zo veel vrijwilligers zich inzetten voor de kerkelijke gemeente, de gemeente van Christus, is nodig voor een goede basis van gemeente-zijn. Dat gesprek wordt onvoldoende gevoerd en is wel noodzakelijk. Daarbij is solidariteit tussen gemeenten een voorwaarde voor een goed kerkelijk leven in onze gebieden en dat betekent een besef dat we het samen zullen moeten en kunnen doen en gezamenlijk. Steeds meer gemeenten slaan de handen ineen om samen op te trekken voor het beroepen en/of benoemen van voorgangers. En steeds vaker proberen kerkenraden gezamenlijk op te trekken om te zorgen dat het bestuur van de gemeente, dat het leiding-geven in en aan de gemeenschap die we als gemeente zijn goed kan functioneren. Dat is wat mij betreft een hoopvolle ontwikkeling, om ruimte te maken voor wat er nodig en mogelijk is en dat we maar vaak mogen zingen of uitspreken:

Blijf niet staren op wat vroeger was.
Sta niet stil in het verleden.
Ik, zegt Hij, ga iets nieuws beginnen,
het is al begonnen, merk je het niet? (Lied 809)

Kerkenvisie
Door de rijksoverheid wordt de ontwikkeling van een kerkenvisie door burgerlijke gemeenten gestimuleerd. De overheid vindt het van belang dat ook gemeentebesturen zich inzetten voor behoud en eventueel herbestemming van monumentaal kerkelijk erfgoed. Veel burgerlijke gemeenten zijn nu bezig met het opstellen van hun omgevingsplan waarin zo'n kerkenvisie zal worden opgenomen.

Niet over kerken praten maar met kerken!
Vandaar deze oproep aan kerkelijke gemeenten om hierover in gesprek met de burgerlijke gemeenten te gaan. Op welke manier kun je kerkgebouwen optimaal benutten, zowel voor de kerkelijke gemeente als ook in het dorp of in de wijk? Welke kerken komen vrij in de komende jaren? Hoe richt je dan het herbestemmingsproces in? Het kerkgebouw is belangrijk voor de kerkelijke gemeente, maar vaak ook voor de omgeving; dit biedt wellicht kansen voor gebouw en gemeente. Het is belangrijk dat ons cultureel erfgoed in het omgevingsplan van de gemeente wordt opgenomen; dat geldt ook voor de kerkenvisie, die als zodanig belangrijk is, maar ook samen met de kerkelijke gemeenten als eigenaar en gebruiker in samenspraak verder moet worden gebracht. Kortom: neem contact op met uw burgerlijke gemeente over dit onderwerp.

Meer informatie is via onderstaande link te vinden: https://www.cultureelerfgoed.nl/onderwerpen/religieus-erfgoed/lokale-kerkenvisies 

Afscheid
Ik hoop velen van u te kunnen begroeten bij mijn afscheid op vrijdag 15 december in de Jozefkerk in Assen (inloop vanaf 14.00 uur, start viering 15.00 uur). Het was een bijzondere periode vanaf 2018 en een ware ontdekkingstocht. Ik ben op dit moment meer optimistisch over wat komen kan dan eerder, omdat ik zie dat we met elkaar in gesprek zijn geraakt over de situatie en wat we kunnen doen dan wel binnen kunnen laten komen. De belangrijkste constatering is wel geweest dat er in vrijwel alle kerkelijke gemeenten, hoe klein of hoe groot ze ook zijn, een kern van geloof, van betrokken mensen met veel liefde voor de kerk aanwezig is. Die vlam brandend houden en verder brengen in dorp of wijk is noodzakelijk en ik denk dat dat kan, anders dan eerder, maar wel zeker. Veel zegen gewenst bij die zoektocht.

ds. Jan Hommes

Glimmen, 22 november 2023

Lees verder

Contact PKN Lutjegast

PKN Lutjegast

Abel Tasmanweg 99
9866 AB Lutjegast

Facebook